του Κώστα Τάτση
O καθένας μπορεί να πεί εκατοντάδες επιχειρήματα και παραδείγματα για το πόσο βοηθά η επαφή με την φύση σε μία ευτυχισμένη παιδική ηλικία. Η φύση παίζει ζωτικό ρόλο στην σωματική και πνευματική υγεία.
Το παιχνίδι στην φύση προσφέρει πολλές ευκαιρίες για έντονη σωματική άσκηση (ΜVPA) από τo σχολικό παιχνίδι (Pardee, Gilman & Larson, 2005). Οι σχολικές αυλές όμως όλο και περισσότερο καλύπτονται με σκληρά υλικά είναι χωρίς φαντασία και το σχολικό περιβάλλον αναφέρεται στη φύση μόνο ακαδημαϊκά. Οι πόλεις μας είναι ασφυκτικά δομημένες και οι ελεύθεροι χώροι λιγοστοί.
Υπάρχουν διέξοδοι για την νεολαία της πόλης για παιχνίδι στο ύπαιθρο; Λίγες συλλογικότητες, και ορειβατικοί σύλλογοι, και κανένα Σαββατοκύριακο στα χωριά καταγωγής των γονέων. Πως οι γονείς και ακόμα περισσότερο οι ασχολούμενοι με την εκπαίδευση θα αξιοποιούν την δύναμη της φύσης;
Εμείς σαν πρόσκοποι έχουμε την άνεση ότι η ζωή στο ύπαιθρο είναι προνομιακό μας πεδίο. Έχουμε όμως κατανοήσει, πόσο σημαντικό στην υγεία το πνεύμα και την ωρίμανση των παιδιών και δίνουμε το ειδικό βάρος που απαιτείται;
Πρέπει να είμαστε αφοσιωμένοι στην προώθηση του «φυσικού παιχνιδιού» ως καλύτερου μέσου για υγιεινό τρόπο ζωής στην νεολαία μας. Έξω από τις λέσχες μας σε επαφή με την φύση με βάση το δημιουργικό παιχνίδι και την μάθηση.
Ο φυσικός κόσμος έχει πολλά να προσφέρει. Αυτός μας θρέφει, μας διαπαιδαγωγεί, γεμίζει τις αισθήσεις μας ομορφιά και δύναμη.
O καθένας μπορεί να πεί εκατοντάδες επιχειρήματα και παραδείγματα για το πόσο βοηθά η επαφή με την φύση σε μία ευτυχισμένη παιδική ηλικία. Η φύση παίζει ζωτικό ρόλο στην σωματική και πνευματική υγεία.
Το παιχνίδι στην φύση προσφέρει πολλές ευκαιρίες για έντονη σωματική άσκηση (ΜVPA) από τo σχολικό παιχνίδι (Pardee, Gilman & Larson, 2005). Οι σχολικές αυλές όμως όλο και περισσότερο καλύπτονται με σκληρά υλικά είναι χωρίς φαντασία και το σχολικό περιβάλλον αναφέρεται στη φύση μόνο ακαδημαϊκά. Οι πόλεις μας είναι ασφυκτικά δομημένες και οι ελεύθεροι χώροι λιγοστοί.
Υπάρχουν διέξοδοι για την νεολαία της πόλης για παιχνίδι στο ύπαιθρο; Λίγες συλλογικότητες, και ορειβατικοί σύλλογοι, και κανένα Σαββατοκύριακο στα χωριά καταγωγής των γονέων. Πως οι γονείς και ακόμα περισσότερο οι ασχολούμενοι με την εκπαίδευση θα αξιοποιούν την δύναμη της φύσης;
Εμείς σαν πρόσκοποι έχουμε την άνεση ότι η ζωή στο ύπαιθρο είναι προνομιακό μας πεδίο. Έχουμε όμως κατανοήσει, πόσο σημαντικό στην υγεία το πνεύμα και την ωρίμανση των παιδιών και δίνουμε το ειδικό βάρος που απαιτείται;
Πρέπει να είμαστε αφοσιωμένοι στην προώθηση του «φυσικού παιχνιδιού» ως καλύτερου μέσου για υγιεινό τρόπο ζωής στην νεολαία μας. Έξω από τις λέσχες μας σε επαφή με την φύση με βάση το δημιουργικό παιχνίδι και την μάθηση.
Ο φυσικός κόσμος έχει πολλά να προσφέρει. Αυτός μας θρέφει, μας διαπαιδαγωγεί, γεμίζει τις αισθήσεις μας ομορφιά και δύναμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου